The Persian letters of Maulana Khalid Naqshbandi and a study of the aspects and reasons for their connection with the poems of Hafez

Document Type : Original Article

Author

PhD in Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Urmia, Urmia, Iran.

Abstract

Abstract:
Maulana Khalid Naqshbandi (1243 AH - 1193 AH), who is considered the head of the Naqshbandi order in Kurdistan, is a classical Kurdish poet and writer who has a collection of Persian letters and writings. This article examines the relationship between the discourse of power and the choice of Persian language and the use of Hafez's poems in Maulana Khalid Naqshbandi's letters and writings.
This article, using Michel Foucault's discourse theory in the field of power, knowledge, and truth, shows that Maulana Khalid's acceptance of the Naqshbandiyya order not only influenced his spiritual beliefs, but also exposed him to a discursive system in which Persian was promoted as the main language of Sufism and mysticism. By being in this discourse system, Maulana Khalid followed many of the linguistic and literary specificities of that historical period and in producing many texts in the style of other writers of this period, he sought his linguistic and literary model in the works of great Sufi poets and writers. This article shows that Maulana Khalid, by being in this discourse, always relied on many of the ritual and religious signs and signifiers found in Persian poetry and literature, especially Hafez's poetry, to teach his audience the teachings of the path, and therefore referred to many of the Sufi codes and Persian poetry in his writings.

Keywords

Main Subjects


احمدی، سعید. (1395). تجلی اشعار حافظ در ادبیات کُردی، تهران: سخنوران.
آذر، اسماعیل؛ برزگر، مریم. (1389). «تأثیرپذیری ادبیات اروپا و آمریکا از حافظ»، تحقیقات زبان و ادبیات فارسی، 2(1)، 54-17.
امجدی، محی‌الدین. طلوعی‌آذر، عبدالله. (1400). «شعر سعدی و تأثیر آن بر نامه‌های فارسی مولانا خالد نقشبندی»، مطالعات ایرانی، 39، 30-1.
امجدی، محی‌الدین. طلوعی‌آذر، عبدالله. (1402). «مکتوبات فارسی مولانا خالد نقشبندی و نقش آن در گسترش زبان و ادبیات فارسی در خارج از مرزهای ایران»، متن‌پژوهی ادبی، 27(96)، 147-123.
امین، ندا؛ صحرایی، رضامراد؛ رهبر، بهزاد. (1400). «واژه به مثابۀ گفتمان: بررسی پیوند واژه‌ها با دوره‌ها و گفتمان‌های تاریخی»، پژوهشهای زبانی، 12(1)، 26-1.
باقی‌نژاد، عباس. (۱۳86). «حافظ، حضور جاودانه در زمان و مکان‌ها»، زبان و ادبیات فارسی، 4(10)، 77-52.  
برویین‌سن، مارتین وان. (1393). جامعه‌شناسی مردم کُرد، ترجمۀ ابراهیم یونسی، تهران: پانیذ.
بیدکی، هادی. (1396). «تأثیرپذیری ملای جزیری از حافظ در مضمون عشق»، ادبیات تطبیقی، 9(16)، 21-42.
توکلی، محمّد رئوف. (۱۳78). تاریخ تصوف در کردستان، سنندج: توکلی.
حافظ. (1377). دیوان حافظ، به اهتمام خلیل خطیب رهبر، تهران: صفی‌علیشاه.
رجایی بخارایی، احمد علی. (1375). فرهنگ اشعار حافظ، تهران: علمی.
روحانی، کمال. (۱۳۸۵). تاریخ جامع تصوّف در کردستان، سنندج: آراس. 
روزبه‌کوهشاهی، روح الله. (1391). «رالف والدو امرسون و الهام از حافظ»، ادبیات تطبیقی، 4(7)، 97-77.  
صالحی‌زاده، عبدالهادی. (1390). «درآمدی بر تحلیل گفتمان فوکو»، معرفت فرهنگی اجتماعی، 2(3)،141-113.
صوفی، فرزانه. (۱۳۹۵). «ویژگی‌های سبکی و معنایی نامه‌های فارسی مولاناخالد نقشبندی»، دانشگاه کردستان.
عابدی، محمود (۱۳۷۰). نفحات الانس جامی. تهران: اطلاعات.                                       
فتوحی رودمعجنی محمود. (1390). سبک‌شناسی؛ نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها، تهران: سخن.
فوکو، میشل. (1372). «قدرت». ترجمه عزت الله فولادوند، نگاه نو، 17، 60-45.
فوکو، میشل. (1389). نظم اشیاء، ترجمۀ یحیی امامی، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی  و اجتماعی.
فوکو، میشل. (1392). دیرینه‌شناسی دانش، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نی.
فوکو، میشل. (1393). مراقبت و تنبیه (تولد زندان)، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نی.
کاشانی، عزّالدین‌محمود. (1381). مصباح‌الهدایه و مفتاح‌الکفایه، تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: هما.
کچوئیان، حسین. (1382). فوکو و دیرینه‌شناسی دانش، ترجمۀ یحیی امامی، تهران: دانشگاه تهران.
مد‌رّس، عبدالکریم‌. (۲۰۱۳). یادی مه‌ردان، بغداد: کوری زانیاری کورد.
مشهدی، محمدامیر. (1386). «تأثیرپذیری زیب‌النسا مخفی از حافظ» زبان و ادبیات فارسی، 5، 152-123.  
میلر،پیتر. (1388). سوژه، استیلا، قدرت، ترجمۀ نیکو سرخوش و احسان جهاندیده.تهران: نی.
هوی، دیوید کورنز. (1380). فوکو در بوتۀ نقد، ترجمۀ پیام یزدان‌جو. تهران: مرکز.