Monastic genealogy from the point of view of Michel Foucault

Document Type : Original Article

Author

Ph.D. student, Department of Persian Language and Literature, Urmia University

Abstract

 
As a social institution, the khaneghah has played a significant role in the history of Persian thought and literature. Therefore, its influences on Iran's culture and literature are undeniable. There is a difference of opinion on where why the first monastery in Islamic society was established. The turning away of worldly scholars from the true teachings of Islam and neglecting to act upon its commandments increased the aversion towards dry asceticism and the presence of inactive scholars, paving the way for the formation and expansion of Khaneghahs in Islamic countries. This factor led to the separation of Khaneghahs from mosques and created a sort of epistemological rupture that had not existed before in the Islamic community. The purpose of this paper is to elucidate the necessity, motivation, and reasons behind the formation of this social institution while addressing the history and birth of the khaneghah. It aims to shed light on the emergence and manifestation of Sufism among Muslims to enlighten the reader's mind. Then, considering the importance and position of the khaneghah in identifying Islamic culture, this paper seeks to examine its origin, role, and function from a sociological perspective, using the principles of cognitive methodology and the genealogical approach of Foucault. The results indicate that the confrontation of the khaneghah with religious ideologies contributed to the formation of this institution. Each group presented their own arguments to justify their adherence, and ultimately, the endorsement of prominent figures such as Imam Mohammad Ghazali to the practices and principles of Sufism further legitimized the establishment of the khaneghah.

Keywords

Main Subjects


­ابن‌جوزی، عبدالرحمن. (1368). تلبیس ابلیس، ترجمۀ علیرضا ذکاوتی قراگوزلو. تهران: مرکزنشردانشگاهی.
ابوالقاسمی، محسن. (1390). دین­ها وکیش­های ایرانی. تهران: انتشارات هیرمند.
افلاکی، شمس‌الدین احمد. (1362). مناقب‌العارفین، به کوشش حسین یازیجی، تهران: دنیای کتاب.
ادواردویچ، برتلس. (2536). تصوّف و ادبیات تصوّف، ترجمۀ سیروس ایزدی. تهران:  امیرکبیر.
بدوی، عبدالرحمن. (1389). تاریخ تصوّف اسلامی، ترجمه محمودرضا افتخارزاده. تهران: افراز.
توکلی، محمدرئوف. (1378). تاریخ تصوّف در کردستان. تهران: انتشارات توکلی.
جامی، عبدالرحمن. (1337). نفحات الانس، تصحیح محمدتوحیدی‌پور. تهران: کتاب فروشی محمودی.
ذکاوتی قراگوزلو، علیرضا. (1390). بازشناسی و نقد تصوّف. تهران: انتشارات سخن.
حدادعادل، غلامعلی. (1375). دانشنامۀ جهان اسلام، تهران: بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی.
زرین‌کوب، عبدالحسین. (1362). ارزش میراث صوفیه. تهران: امیرکبیر.
زرین‌کوب، عبدالحسین. (1383). تصوّف ایرانی در منظرتاریخی آن. ترجمۀ مجدالدین کیوانی، تهران: سخن.
ستاری، جلال. (1397). عشق صوفیانه. تهران: نشرمرکز.
سراج طوسی، ابونصر. (1388).  اللمع فی‌التصوّف، تصحیح نیکلسون، ترجمۀ مهدی مجتبی. تهران: اساطیر.
سعدی، شیخ مصلح‌الدین. (1376). گلستان، تصحیح خلیل خطیب رهبر. تهران: صفی‌علیشاه.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا. (1396). این­کیمیای هستی، جلد اول. تهران: نشرسخن.
فوکو، میشل. (1389). نظم اشیا «دیرینه‌شناسی علوم انسانی»، ترجمۀ یحیی امامی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
فوکو، میشل. (1400). پیدایش کلینیک، ترجمه یحیی امامی. تهران: انتشارات نقش ونگار.
فوکو، میشل. (1401). تاریخ جنون. ترجمه فاطمه ولیانی، تهران: هرمس.
فوکو، میشل. (1401). مراقبت و تنبیه، ترجمة نیکوسرخوش و افشین جهاندیده. تهران: نی.
فیرحی، داود. (1395). قدرت، دانش و مشروعیت دراسلام. تهران: نشرنی.
کاشانی، عزّالدین. (1394). مصباح‌الدایه و مفتاح‌الکفایه، تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: سخن.
کچویان، حسین و زائری قاسم. (1388). ده گام اصلی روش شناختی درتحلیل تبارشناسانه فرهنگ با اتکا به آرای میشل فوکو، «راهبرد فرهنگ»، 7.
کیانی، محسن. (1389). تاریخ خانقاه در ایران. تهران: انتشارات طهوری، چاپ سوم.
کیائی‌نژاد، زین‌الدین. (1377). جلوه­های عرفان در ایران باستان. تهران: انتشارات عطایی.
الله یارابن تیمور، صوفی. (1387). مرادالعارفین. تهران: سخن.
مایر، فریتس. (1378). ابوسعید ابوالخیرحقیقت و افسانه،ترجمۀ مهرآفاق بایبوردی. تهران: مرکزنشردانشگاهی.
محمدابن منور. (1389). اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابوسعید، تصحیح احمد بهمنیار. تهران: دنیای کتاب.
مولوی، جلال الدین محمد. (1375). مثنوی، تصحیح محمداستعلامی. تهران: سخن.
نسفی، ابوحفص. (1376). تفسیر نسفی، ترجمۀ عزیزالله جوینی، تهران: سروش.
نفیسی، سعید. (1343). سرچشمه­های تصوّف در ایران. تهران: چاپخانة اتحاد.
نفیسی، علی اکبر. (1343). فرهنگ نفیسی. تهران: خیام.