«ابر-زن» به عنوان یک کالای نوظهور در نظام سرمایه داری متأخر: دیدگاه های ژیژک و بدیو پیرامون موقعیت زنان در دوران معاصر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده زبان و ادبیات، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

2 گروه زبان انگلیسی،واحد آباده، دانشگاه آزاد اسلامی،آباده، ایران

10.22034/lda.2025.143629.1046

چکیده

نظام سرمایه داری متأخر سوژه را به هیولایی کامجو و در بهترین حالت، به روان‌پریشی سردرگم تنزل داده که مأیوسانه ‌‌‌‌‌‌‌‌در پی شناخت جایگاه خود در این جهان است. ناامیدی نسبت به سوژه معاصر، سرمایه‌داری را بر آن داشته تا از آخرین محصول خود یعنی ابر-زن رونمایی کند تا هژمونی دلخواه خود را فراهم سازد. سرمایه‌داری متأخر همه توجه خود را معطوف به «ابر-زن» نموده و مسیر پیشرفت او را در تمام عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هموار ساخته است. این پژوهش با بهره بردن از دیدگاه‌های آلن بدیو و اسلاوی ژیژک، ظهور ابر-زن را مرتبط با سقوط جایگاه مرد در دوران معاصر می‌داند. بدیو به واسطه دیدگاه مسیحی-کمونیستی خود، باور دارد که از درون نظام سرمایه‌داری ناجی‌ای به نام «نو-دختر» ظهور می‌کند تا نوید‌بخش آزادی بشریت باشد، اما ژیژک پیدایش نو-دختر را با نظریه دیالکتیک هگل پیوند می‌دهد که به عنوان یک پادنهشت برخاسته از دل نظام سرمایه‌داری می‌داند و آن را به چالش می‌کشد. یافته اصلی پژوهش حاضر بر این نکته تاکید می‌ورزد که ژیژک در نظریه مورد بحث ضمن متهم کردن نظام سرمایه‌داری به ریاکاری در تسامح با جنبش‌های جنسیتی نوظهور، همگان را به انجام یک «اقدام» برای رسیدن به آزادی واقعی دعوت می‌نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات