آدلر، آلفرد(1370). دیدگاه روانشناسی فردی، ترجمۀ حسن شرفشاهی، تهران: تصویر.
بیلسکر، ریچارد(1387). اندیشۀ یونگ، ترجمۀ حسین پاینده، تهران: آشیان.
حیدری، حمیدرضا و جمشیدی، فرزانه، (1397). «بررسی ابعاد روان شناسی شخصیت در داستان منیژه و بیژن شاهنامه فردوسی با تکیه بر سنخنمای شخصیتی مایرز- بریگز»، کنفرانس بینالمللی مطالعات زبان، ادبیات و فرهنگ.
راس، آلن اّ(1375). روانشناسی شخصیت(نظریهها و فرایندها)، ترجمۀ سیاوش جمالفر، تهران: روان.
سارتر، ژان پل(1361). اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر، ترجمۀ مصطفی رحیمی، تهران: مروارید.
سلیگمن، مارتین(1395) خوشبینی آموخته شده شده، ترجمۀ فروزنده داورپناه و میترا محمدی، تهران: رشد.
شمیسا، سیروس(1397). شاهنامهها، تهران: هرمس.
علیاکبرزاده زهتاب، مرجان(1399). «مقایسۀ عاشقانههای حماسی و غنایی(با تکیه بر زال و رودابه، رستم و تهمینه و بیژن و منیژۀ فردوسی و خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی)»، سبکشناسی نظم و نثر فارسی(بهار ادب)، 13(5)، 133-115.
فردوسی، ابوالقاسم(1388). شاهنامه، به کوشش سعید حمیدیان، چاپ پانزدهم، تهران: قطره.
فروم، اریک. (۱۳۶۳). هنر عشق ورزیدن، ترجمۀ پوری سلطانی. تهران: مروارید.
فولادی, محمد و رحمانی, مریم. (1397). «بررسی و نقد داستان بیژن و منیژه بر اساس کهن الگوی سفر قهرمان جوزف کمبل»، پژوهش های دستوری و بلاغی، 8(13)، 113-93.
کزازی، میرجلالالدین و احمد کریمی و نادر ابراهیمیان(1391). «بررسی مقام و چهرۀ زنان در شاهنامه و ایلیاد»، مجموعه مقالات همایش پژوهشهای ادبی، دورۀ ششم.
کشاورزی، نرگس و عرب، زهره، (1401). «تحلیل فضایل و توانمندیهای بیژن و منیژه از نظر روانشناسی مثبتنگر مارتین سلیگمن»، هفتمین همایش بینالمللی روانشناسی، علوم تربیتی و حقوق کودک در جهان اسلام، تهران.
مختاری، محمد(1379). حماسه در رمز و راز ملی، تهران: توس.
مرادی، سکینه، (1397). «بررسی شخصیت منیژه در شاهنامه با رویکرد کهنالگوی یونگ»، اولین همایش بینالمللی زبان و ادبیات فارسی، همدان.
نصر اصفهانی، محمدرضا و لیلا میرمجربیان(1388). «دو بانوی عشق مقایسۀ تحلیلی- انتقادی شخصیت و جایگاه هلن و منیژه در دو حماسۀ ایلیاد و شاهنامه»، مطالعات ادبیات تطبیقی، 3(13)، 162- 139.
هایدگر، مارتین(1398). هستی و زمان، ترجمۀ عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی.
)